de maand waarin ik besluit zelf mijn eten te gaan maken (of in elk geval te proberen)
De meeste mensen stoppen in november iets in hun oven.
Ik stop dingen in de grond.
Terwijl de buren hun tuinset naar binnen sjouwen en mijn poezen me aankijken alsof ik gek ben geworden, sta ik in onze Brabantse achtertuin met een zak knoflook, koude vingers en grootse plannen.
Want ja, Mama zonder Supermarkt is begonnen.
Van stoep tot soep: Letterlijk.
Waarom ik dit ga doen
Ik woon in een gezellig rijtjeshuis in Brabant met mijn man, onze twee kinderen (een meisje van 9 en een jongen van 3), en twee poezen die overal middenin willen liggen.
Na jaren van werk, school, rennen, plannen en boodschappen doen dacht ik: het moet anders.
Ik wil weten wat ik eet, waar het vandaan komt en wat er (vooral níét) allemaal in zit.
En eerlijk? Ik word een beetje moe van die supermarktprijzen en al dat plastic om een simpele krop sla.
Dus besloot ik: ik ga weer zelf eten kweken.
Niet op een volkstuin deze keer, die ervaring heb ik al gehad. (Laat ik het zo zeggen: het was minder ontspannend dan ik dacht. Zoveel onkruid, zo weinig vrije tijd. En ik kwam erachter dat stress niet verdwijnt als je het vervangt door slakken.)
Maar nu doe ik het gewoon klein, thuis, met de kinderen erbij en de poezen die hopelijk niet op mijn plantjes gaan liggen.
Wat er nu groeit (of probeert te groeien)
Het is november, dus ik begin rustig. In mijn kweekbak buiten zitten nu:
- 🥬 Sla – omdat het zogenaamd “makkelijk” is. We zullen zien.
- 🌿 Rucola – klinkt chic, groeit snel, en smaakt alsof je iets culinairs kunt.
- 🌱 Basilicum – een beetje optimistisch, want eigenlijk is het een zomerplant. Maar met wat liefde en een oud plastic bakje als kasje, wie weet.
- 🧄 Knoflook – nu het perfecte moment om te planten! Die mag de winter door slapen om in het voorjaar hopelijk trots tevoorschijn te komen.
En eerlijk? Buiten bezig zijn, met aarde aan mijn handen en koude wangen, voelt verrassend goed. Alsof ik even uit de hectiek stap en weer iets echt doe.
Wat ik hoop
Dat dit het begin wordt van een avontuur vol kleine successen, vrolijke mislukkingen, en verhalen die ik met een glimlach kan opschrijven.
Dat mijn kinderen leren dat eten niet uit een plastic zak komt, maar uit de grond.
En dat ik ooit soep kan maken van groenten die ik niet heb gekocht, maar zelf heb grootgebracht met liefde, modder en een hoop geduld.
Ik ga later nog meer vertellen over hoe ik die knoflook de grond in heb gekregen (met koude vingers en een peuter die ondertussen probeerde een worm te aaien), en hoe het opkweken van de sla, rucola en basilicum verloopt.
Maar voor nu is dit het begin.
Een frisse start, letterlijk met mijn handen in de aarde.
Welkom bij Mama zonder Supermarkt.
Van stoep tot soep — en alles daar tussenin. 🌿🍲
Mama zonder supermarkt 
Plaats een reactie